Loading...

آدری هِپبورن (زاده 4 مه 1929 میلادی - 14 اردیبهشت  1308شمسی – درگذشته 20 ژانویه 1993 میلادی-30 خرداد 1372 شمسی) هنرپیشه، مدل، رقصنده و بشردوستبریتانیایی هلندی‌تبار متولد بلژیک بود.

وی با فیلم‌هایی چون «بانوی زیبای من» و «صبحانه در تیفانی» شناخته شده‌است. این هنرپیشه باریک‌اندام و خوش‌پوش، به‌خاطر زیبایی فریبنده، ایفای نقش ماهرانه و در عین حال معصومانه‌اش در فیلم‌ها و اقدامات بشردوستانه‌اش برای کودکان نیازمند، شهرت داشت. هپبورن همچنین چهار بار نامزد جایزه اسکار شد و در سال ۱۹۵۳ موفق به بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم تعطیلات رومی شد.

آدری هپبورن

آدری هپبورن

آدری هپبورن با نام اصلی آدری کاتلین راستن در ۴ مه ۱۹۲۹ در شهر بروکسل پایتخت بلژیک به دنیا آمد. پدرش جوزف ویکتور آنتونی راستن، بانکدار ثروتمند بریتانیایی و مادرش بارونِسالا فون همسترا هلندی بود. او از ازدواج قبلی مادرش دو برادرخوانده نیز داشت. دوران کودکی‌اش را در زمانجنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. شانزده ساله بود که برای همیشه هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت.

آدری هپبورن در ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۴ با مل فرر ازدواج کرد. این ازدواج نزدیک به پانزده سال به طول انجامید. آدری هپبورن و مل فرر در سال ۱۹۶۰ از این ازدواج صاحب فرزندی به نام «شان» شدند. وی در ۵ دسامبر ۱۹۶۸ از مل طلاق گرفت. در ۱۸ ژانویه ۱۹۶۹ با آندره دوتی ازدواج نمود و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۲ از وی جدا شد. وی از ازدواج دوم خویش نیز صاحب یک فرزند پسر به نام «لوکا» (زاده ۱۹۷۰) شد.

استعداد او در دوران مدرسه توسط یک بالرین کشف شد ولی به دلیل جنگ جهانی دوم نتوانست به کار خود ادامه دهد اما این عشق نسبت به باله همیشه در وجود او بود تا بالاخره از همان طریق نیز وارد عالم سینما شد.

استعداد بازیگری آدری هپبورن روی صحنه تئاتر و با نمایش «ژی‌ژی» شکوفا شد. این اثر نویسندهٔ فرانسوی کولتقبلاً در سینما و تئاتر اجرا شده بود، اما در صحنهٔ تئاتر برادوی نیویورک و با بازی هنرمندانهٔ آدری هپبورن بود که سیمای دخترکی ساده‌دل و مهربان به نام ژی‌ژی به‌طور واقعی جان گرفت. وی روزی در لابی یک هتل با چند موزیسین در حال رقص بود که کارگردان تئاتر ژی‌ژی که هنوز به دنبال بازیگر نقش اولش بود او را می‌بیند و با وجود رد درخواست توسط آدری او با اصرار او را وارد نمایش خود می‌کند. این نمایش درآمد و شهرت نسبتاً خوبی برای وی به دنبال داشت.

پس از نقش‌هایی کوتاه در چند فیلم بریتانیایی، توسط ویلیام وایلر برای ایفای نقش «پرنسس آن» انتخاب شد. هپبورن در سال ۱۹۵۳ در اولین فیلم آمریکایی خود به نام تعطیلات رومی به کارگردانی ویلیام وایلر شرکت کرد و در کنار گریگوری پک بازی دلنشین و ماهرانه‌ای ارائه داد که برای او یک جایزه اسکار به ارمغان آورد. تهیه‌کنندگان این فیلم در ابتدا الیزابت تیلور را برای این نقش در نظر داشتند، اما کارگردان این فیلم سخت تحت تأثیر تست‌های صحنه آدری هپبورن قرار گرفت و نقش را به او واگذار کرد. آدری هِپبورن، بخاطر بازی در فیلمِ تعطیلات رومی، موفق به دریافت سه جایزهٔ اسکار، گلدن گلوب و بَفتا شد، تا پیش از وی هیچ بازیگر زنی موفق به دریافت هم‌زمانِ این سه جایزه مهم سینمایی برای یک نقش‌آفرینی نشده‌بود.

در سال ۱۹۵۴ با بازی در فیلم «سابرینا» به کارگردانی بیلی وایلدر، در کنار دو غول سینمایی، هامفری بوگارت و ویلیام هولدن، بار دیگر درخشید.

آدری هپبورن در سال ۱۹۵۴ با مل فرر ازدواج کرد. این زوج هنری در فیلم «جنگ و صلح»، اقتباسی ادبی از اثری هم‌نام از تولستوی، نیز بطور مشترک در صحنه ظاهر شدند. آدری هپبورن در سال ۱۹۵۷ باز هم برای بیلی وایلدر در فیلم عشق در بعدازظهر نقش‌آفرینی کرد. به باور برخی منتقدان، هپبورن در این فیلم‌ها وجه تازه‌ای از اروتیسم را به تماشاگران سینما معرفی کرد.

آدری هپبورن سه ماه از تولد پسرش نگذشته بود که در سال ۱۹۶۱ بازی در فیلم صبحانه در تیفانی به کارگردانی بلیک ادواردز را شروع کرد. شمایلی که هپبورن از یک زن آزاد ساخت، بعدها به عنوان زن دههٔ شصتی شهرت پیدا کرد. هپبورن با این فیلم برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. بسیاری از دوستداران فیلم و سینما، چهرهٔ هپبورن را در پیوند با صبحانه در تیفانی در ذهن دارند. این فیلم بر اساس داستانی به همین نام از ترومن کاپوتی ساخته شده‌است.

هپبورن در طول فعالیت‌های هنری خود با هنرپیشگان صاحب‌نامی همکاری داشت، از جمله با کری گرانت در فیلم «معما». این فیلم در سال ۱۹۶۳ به پردهٔ سینماها راه یافت و کارگردانی آن را استنلی دانن برعهده داشت. گرانت پیشتر بازی در مقابل آدری در فیلم‌های تعطیلات در رم و سابرینا را رد کرده بود.

«رابین و ماریان» یکی از دو فیلمی است که در دههٔ ۱۹۷۰ با بازیگری آدری هپبورن ساخته شد. هپبورن در این فیلم که داستانی کم و بیش متفاوت از ماجرایرابین هود را به تصویر می‌کشد، در کنار شان کانری نقش‌آفرینی کرد.بهترین جلوه این تیپ سینمایی تازه در فیلم موزیکال «بانوی زیبای من» دیده می‌شود که در سال ۱۹۶۴ به کارگردانی جرج کیوکرساخته شد. این فیلم با فضای رنگین، لحن شاد و آهنگ‌های زیبایش یکی از بهترین موزیکال‌های تاریخ سینما به‌شمار می‌رود. آدری هپبورن با مهارتی خیره‌کننده در نقش دخترکی عامی و فقیر ظاهر می‌شود که به محافل اشرافی راه پیدا می‌کند. آهنگ‌هایی که او در این فیلم خواند، همه جا ورد زبان شد.

«رابین و ماریان» یکی از دو فیلمی است که در دههٔ ۱۹۷۰ با بازیگری آدری هپبورن ساخته شد. هپبورن در این فیلم که داستانی کم و بیش متفاوت از ماجرایرابین هود را به تصویر می‌کشد، در کنار شان کانری نقش‌آفرینی کرد.

آدری هپبورن در ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ در اثر ابتلاء به سرطان آپاندیس در سن ۶۳ سالگی در تولوشنا، وو، سوئیس درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.

 

 

سخنان آدری هپبورن

 

  • لحظات سختی داشته ام، اما همیشه، آخر هر سختی یک جایزه هم گرفتم
  • یادتان باشد اگر به دستی برای کمک نیاز داشتید در انتهای بازویتان قرار دارد.
  • همین جور که دارید پیرتر می‌شوید یادتان باشد که یک دست دیگر هم دارید: یکی برای اینکه به خودتان کمک کنید و دومی برای کمک به دیگران.
  • هر چیزی یاد گرفتم، از فیلم دیدن بوده‌است.
  • به اعتقاد من، زنان شاد، زیباترین زن‌ها هستند.
  • به باور من، فردا روز دیگری ست ... من به معجزه اعتقاد دارم.
  • هیچ چیز غیر ممکنی وجود ندارد، خود واژه می‌گوید من ممکن هستم.
  • زیبایی یک زن به لباس‌هایی که می‌پوشد، نیست. زیبایی زن باید در چشمانش دیده شود، آنجا که منزلگاه عشق و مسیر رسیدن به قلب اوست.

 

 

منابع:

ویکیپدیا فارسی

ویکیپدیا انگلیسی

 

به کانال تلگرام برترشو بپیوندید.

نظر خود را بنویسید